Vanaf vrijdag 12 juni tot en met zondag 6 september loopt in de Gentse Kunsthal Sint-Pieters de tentoonstelling ‘Walter De Buck verbeeldt’. Alle Gentenaars kennen Walter De Buck als de geëngageerde volkszanger en de drijvende kracht achter de heropleving van de Gentse Feesten. Minder bekend is de beeldende kunstenaar Walter De Buck. Ter gelegenheid van zijn 75e verjaardag organiseert Kunsthal Sint-Pietersabdij een overzichtstentoonstelling van zijn bijzonder rijk en gevarieerd plastisch oeuvre. Voor schepen Decaluwe is deze tentoonstelling een eerbetoon aan een man die veel meer is dan een zanger, organisator van de Gentse Feesten of de drijvende kracht achter Trefpunt.Walter De Buck groeide op in een kunstminnend milieu. Zijn vader was leraar tekenen aan de Gentse Koninklijke Academie voor Schone Kunsten, waar ook Walter een klassieke scholing volgde. Zijn grote leermeester beeldhouwen was Jozef Cantré, een van de laatste Vlaamse expressionisten. Als jonge artiest zocht Walter De Buck eigenzinnig zijn eigen weg. Oorlog en vrede en de schending van de mensenrechten waren thema’s die aan de basis lagen van Walters engagement als mens en als kunstenaar. Henry Moore en Ossip Zadkine hadden op Walter De Buck een grote invloed. Zijn vroege werken evolueren dan ook naar het niet-figuratieve, het eerder abstracte. De eerste erkenning als kunstenaar kwam er in 1959 toen hij de Koopal staatsprijs voor beeldhouwkunst ontving. Aan deze prijs was een studiebeurs verbonden die Walter De Buck toeliet naar India te reizen. Hij verbleef er een jaar en raakte er blijvend gefascineerd door de oosterse cultuur en filosofie. Deze reiservaring werd bepalend voor zijn verdere carrière als beeldhouwer.
Omdat hij zijn engagement niet in abstracte lijnen kon uitdrukken, nam Walter De Buck afstand van zijn tijd en van zijn leeftijdsgenoten. Hij liet zich inspireren door de gebeeldhouwde verhalen in de Indische tempels en koos voor het figuratieve. Verhalen vond hij bijzonder bruikbaar om zijn boodschap te brengen, zijn sociaal engagement te uiten en zijn verbondenheid met Gent uit te drukken. Deze keuze was niet gemakkelijk en werd hem niet in dank afgenomen. Ze stond haaks op die van tijdgenoten die conceptueel gingen werken, denkend vanuit hun eigen persoonlijke ik. Voor Walter De Buck betekende kunst een kritische reflectie op wat er in de maatschappij gebeurde. Walter De Buck schopte graag tegen schenen, en nog het liefst tegen officiële schenen. Het is dus ook niet verwonderlijk dat Walters werk niet terug te vinden is in galerijen of in musea. Zijn beelden staan in de publieke ruimte, ze zijn inhoudelijk en vormelijk toegankelijk voor het grote publiek.
Zijn meest productieve periode als kunstenaar startte in de jaren 1980. Na meer dan vijftien jaar inzet voor zijn vzw Trefpunt en zijn Gentse Feesten was Walter naar Galicië (Spanje) vertrokken om er uit te rusten en zich te herbronnen. In 1986 keerde hij terug naar zijn geboortestad om zijn eerste monumentaal beeld in de stad te realiseren: het beeld van Karel Waeri nabij Sint-Jacobs. Daarna volgden verschillende opdrachten: de beelden voor het gerenoveerde Metselaarshuis in de Cataloniëstraat, de Skaters aan de sociale woonwijk het Scheldeoord, de beelden met volkse verhalen van het liederlijke leven van keizer Karel voor de Brug der Keizerlijke Geneugten. Ondertussen was hij attaché geworden bij schepen Danny Vandenbossche en later bij burgemeester Frank Beke.
Vanuit zijn ervaring met de Creatievloot plaatste hij het omgaan met kunst in de publieke ruimte op de agenda. Voor zijn projecten werkte Walter De Buck samen met jonge kunstenaars die het moeilijk hadden en met langdurige werklozen die een nieuwe beroepsactiviteit zochten. Met sociale tewerkstellingsprojecten zoals het Beeldhouwerscollectief Loods 13 kon Walter zijn kunstenaarsschap perfect linken aan zijn maatschappelijk engagement. Zo werd ondermeer een reconstructie van de Gentse Barge gebouwd naar een historisch model en volgens ambachtelijke technieken. Het idee ontsproot aan de geest van Walter De Buck toen hij met zijn boezemvriend en havenkapitein André De Wilde besloot om een replica van de voormalige Gentse Barge te bouwen. Maar eerst moest men vakluit opleiden, en daarna had men vaklui nodig voor het onderhoud van het schip. Dankzij de steun van voormalig burgemeester Frank Beke en huidig burgemeester Daniel Termont werden laaggeschoolden gestimuleerd om het beste van zichzelf te geven: Loods 13 was geboren.
Met de tentoonstelling in Kunsthal Sint-Pietersabdij is men erin geslaagd om via tal van voorstudies en kleine modellen in gips, koper en brons de bezoeker een duidelijk idee te geven van het ontstaan en de langzame groei van Walters beelden en projecten. Illustratief is zeker ook de fotoreportage met beelden uit zijn atelier. Walter De Buck legt er de laatste hand aan zijn tot nu toe meest monumentale werk: ‘De Ballerina van de Zeeman’ of het Havenbeeld. Bijzondere aandacht verdient ten slotte de begeleidende publicatie. Het is geen gewone catalogus geworden. De auteurs Karel Van Keymeulen, Hilde Pauwels en Geert Van Doorne zijn er samen met Marc Vandepitte, directeur van drukkerij Sintjoris en vriend van Walter, bijzonder goed in geslaagd om via interviews met Luc Daels, Frank Beke, Herman Balthazar, Geert Van Doorne, Clee Van Herzeele en Marc Vandepitte een indringende kijk te geven op de mens en de beeldende kunstenaar Walter De Buck.
Praktisch: de tentoonstelling is dagelijks geopend van 10 tot 18 uur, behalve op maandag. Open op de eerste maandag van de Gentse Feesten op 20 juli.
Toegangsprijs: 5 euro per volwassene, 3,75 euro voor groepen van minimum 15 personen, senioren 55 +, jongeren van 19 tot 26 jaar. Gratis: jongeren tot en met 18 jaar, schoolgroepen en leraren in bezit van een lerarenkaart.
Informatie
Kunsthal Sint-Pietersabdij, Sint-Pietersplein 9, 9000 Gent, tel. 09 243 97 30,
fax 09 243 97 34, e-mail drr.sintpietersabdij@gent.be, website www.gent.be/spa
Reservaties voor groepen, tel. 09 269 60 02, fax 09 225 18 14,
e-mail info@boekjebezoek.be
Geen opmerkingen:
Een reactie posten