Een eenvoudige plantenmolecule, afkomstig uit een Namibische woestijnplant, doorstaat niet alleen met gemak de vergelijkende test met cortisone als krachtige ontstekingsremmer, maar blijkt nu ook in staat om een veelvoorkomend neveneffect, namelijk osteoporose, te kunnen omzeilen. Dat blijkt uit het doctoraatsonderzoek van dr. Valerie Gossye. De onderzoekster vergeleek het geneeskrachtige effect van cortisone met die van het plantaardige derivaat, Compound A. Dr. Gossye stelde vast dat deze stof na langdurige behandeling zijn ontstekingsremmende werking bleef behouden, dit in tegenstelling tot cortisone.
Vandaag worden naast anti reumatische geneesmiddelen ook cortisone gebruikt om reumapatiënten te behandelen. Cortisone werd lang beschouwd als een zuivere symptomatische behandeling, maar recentelijk is gebleken dat lage hoeveelheden cortisone bij het ontstaan van het ziektebeeld een merkelijke vertraging van de gewrichtsschade kunnen bewerkstelligen. Helaas gaat dit gepaard met neveneffecten zoals diabetes en osteoporose. Bovendien wordt bij sommige patiënten ook een resistentie voor de ontstekingswerende effecten van cortisone vastgesteld. Alhoewel het verlies van een geneeskrachtige respons op langere termijn een belangrijk therapeutisch probleem vormt, wordt dit aspect vaak vergeten in de zoektocht naar nieuwe en verbeterde therapieën. Eerder UGent onderzoek toonde aan dat Compound A ontstekingen kan afremmen zonder het diabetes neveneffect op te wekken. Dr. Gossye voegde hier nog een belangrijk wapenfeit aan toe. Zij toonde via studies in menselijke beendercellijnen aan dat met Compound A de kans op het ontstaan van osteoporose opmerkelijk kleiner zou zijn. Verrassend genoeg bleek op termijn het ontstekingsremmend effect van cortisone in de ontstoken gewrichtsweefsels van patiënten enorm achteruit te gaan (maar de neveneffecten bleven behouden), terwijl het effect van CpdA gestaag bleef aanhouden.
Reumatoïde artritis is een chronische ontstekingsziekte waarvan de oorzaak en aanleiding grotendeels ongekend zijn. Bijna 1% van de Westerse bevolking wordt getroffen door deze ziekte, die allesbehalve onschuldig is. De ziekte treft meer vrouwen dan mannen en vermindert zelfs de levenskansen met 3 tot 7 jaar. De agressieve woekering van het bindweefsel binnenin het gewricht, de vernietiging van kraakbeen en erosie van bot vormen de hoofdkarakteristieken van deze ziekte. Gewoonlijk zijn meerdere gewrichten tegelijkertijd aangetast. Handen, voeten en knieën vormen typische doelwitten.
Het belang voor de medische wereld is duidelijk. Het feit dat de CpdA sleutel voor een gedeelte hetzelfde slot gebruikt als cortisone, maar terzelfdertijd de therapie resistentie en de neveneffecten kan omzeilen, bewijst dat de gunstige effecten van cortisone daadwerkelijk losgekoppeld zouden kunnen worden van de neveneffecten. Dr. Gossye stelt dat de uitdaging hier niet eindigt, maar dat verder onderzoek nodig is om deze bevindingen daadwerkelijk verder te kunnen vertalen naar nieuwe therapieën in de kliniek, toepasbaar voor allerhande chronische ontstekingen. Het doctoraatsonderzoek werd begeleid door dr. Karolien De Bosscher, in samenwerking met Prof. Dirk Elewaut (Vakgroep Inwendige Ziekten, dienst reumatologie). De bevindingen van het onderzoek werden gepubliceerd in toonaangevende vaktijdschriften zoals‘The Journal of Immunology’ en ‘Annals of the Rheumatic Diseases’
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten